دانش‌پژوه مقطع کارشناسی زبان و ادبیات عرب، از کشور سوریه، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی العالمیه، قم، ایران.
چکیده
استعمال ضمیر جمع برای مفرد در زبان و ادبیات عرب مکرر دیده شده است. در قرآن موارد چشمگیری ذکر شده که بنابر اهداف و دلایلی به‌صورت مفرد است. نوشتار حاضر بر آن است که با رویکرد تفسیری و تاریخی، اغراض جمع بودن ضمیر در اطلاق بر مفرد در ادبیات عرب را بررسی کند. برای رسیدن به این هدف، عوامل اطلاق جمع در متون عربی که در رأس آن قرآن کریم است، بررسی شد تا به عمق مطلب دست یابد. نوشتار حاضر باروش توصیفی-تحلیلی با مطالعه قرآن و مراجعه به کتب تفسیر و تاریخ و کتب شعر انجام شده است. بررسی‌ها نشان داد که اغراض اطلاق ضمیر جمع به مفرد، مواردی مانند نشان دادن عظمت گوینده، تشویق و ترغیب و التفات بلاغی را شامل می‌شود. گاهی براساس مصلحت الهی برای حفظ قرآن از تحریف برخی از آیات ولایت امام علی (ع) بیان شده است.
)