گستردگی زبان عربی بر هیچ کس پوشیده نیست. اعجاز زبانی در کلام ائمه (ع) میراثیست که سینه به سینه به امام حسین (ع) رسیده است. با این وجود، بررسی لفظ به لفظ این میراث، خالی از لطف نیست. محور این تحقیق، واکاوی لغت و نقش الفاظ در ترکیب نحوی و تأثیر اسالیب بلاغی در کمک به درک کلام امام حسین (ع) است. در بحث لغت، معنای اصلی و متفاوت الفاظ در معاجم اولیه، ثانویه و معاصر بیان شده و در بحث ترکیبی، از نظرات نحویونی مانند ابن مالک، ابن عقیل و اشمونی استفاده شده است. اصلیترین بخش این پژوهش، بلاغت است که تنها در حیطه علم معانی و بیان بررسی شده است.