دانش‌پژوه کارشناسی زبان و ادبیات عربی از افغانستان، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی (ص) العالمیه، قم، ایران.
چکیده
یکی از مسائلی که قرآن کریم در مورد آن بحث کرده مبحث طلاق است که احکامی برای آن ذکر شده است. از جمله این احکام عده است که به‌صورت اختصاصی در آیه 228 سوره بقره از آن سخن رفته است، اما در اینکه معنای کلمه قروء در اینجا چیست و زنان باید عده را بر اساس کدام معنا نگه دارند اختلاف است. پژوهش حاضر با هدف بررسی فقهی، ادبی و تفسیری معنای کلمه قروء در آیه 228سوره بقره با رویکرد اثبات قول صحیح در این‌‌باره انجام شد. داده‌ها و اطلاعات با استفاده از روش اسنادی- کتابخانه‌‌ای جمع‌‌آوری شد و بیشتر منابع کتب فقهی و تفسیری و یا تفسیری ادبی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به پژوهش انجام شده مشخص شد که کلمه قروء از ریشه قرء به‌‌معنای طهر و حیض با هم بوده و از اضداد است و زمانی که قاف فتحه یا ضمه و بنابر نظر جمهور فتح بگیرد مدت حیض یا مدت بین دو حیض را نشان می‌‌‌دهد، اما شیعیان و شافعیه بر اساس روایات معصومین (ع) و دلایلی معتقدند که قروء به‌‌معنای پاکی‌‌هاست. از نظر فقهی زنانی می‌‌‌توانند مورد طلاق واقع شوند که با آنها آمیزش شده، غیر حامله و در حال طهر باشند و سن آنها نه سال کامل باشد. در آیه مورد بحث، عده به‌صورت خبری بیان شده، اما در معنا امری و تأکیدی است و می‌‌‌گوید باید زنان مطلقه عده نگاه دارند. قول اقوی و صحیح در مورد معنای قروء، وعده همان سه پاکی است که امامیه و شافعیه به آن اعتقاد دارند.
)