یکی از آیات مهم در قرآن کریم که بر ولایت و امامت امیرالمومنین علیه السلام دلالت می کند، آیه ولایت است؛ این آیه در شأن امام علی علیه السلام نازل شده است. بین علمای امامیه اتفاق نظر است و خیلی از علمای اهل سنت نیز این شان نزول را ذکر کرده اند. قرائن داخلی و خارجی (شأن نزول) گواهی روشن بر این است که این امکان وجود ندارد که آیه را بر معنای مثل دوستی و مدد و .. حمل کرد. و تنها مطلبی که بر آیه دلالت می کند همان اولی به تصرف و سرپرست بودن امیرالمومنین علیه السلام است. از آنجایی علمای اهل سنت با سابقه ی ذهنی اینکه خدا و پیامبر برای مؤمنین ولی و سرپرستی بعد از رسول را انتخاب نکرده اند، تلاش نموده اند که آیه را حمل بر معنایی کنند که خلاف ظاهر آن است، و بجای اینکه دلیلی بر این مدعای خود بیاورند، شبهاتی را در این مورد ایجاد کرده اند. تحقیق حاضر به روش توصیفی و تحلیلی ادبی آیه ولایت پرداخته است و از دست آورد های این تحلیل ادبی آیه ولایت و پاسخ به شبهات را مورد بررسی قرار داده است.
)